AYHAN ÖZER: "düşenler"

“Düşenler”, insana dair her şeydir, “değer” verdiğimiz her şey. “Değer” kavramını, kavramın kendi olanaklarıyla sorguladığım resimlerimde, kadın bedenini “değer”in en iletken görsel imgesi olarak betimlemeye çalıştım.

“Değer” kavramının ve değer yüklenen her türden insan üretiminin, -buna “gerçek” kavramı da katılmalıdır- bir nitelik yitimi yaşadığı kanısıyla, ancak insanın varlığıyla var olabilen “değer” ile insan arasındaki bu varlık ilişkisine, dikkat çekmek istiyorum. Ele aldığım kavramın nitelik yitimi sürecinin, sadece “düşme” eylemiyle açıklanabileceğine inanmaktayım. Bu inançla, düşme eylemini, resmimin temel hareket noktası kabul etmekteyim. Bana göre; felsefe, estetik ve değer’in buluştuğu ortak kavram olan “güzel”i açıklamak, bunların diliyle olanaklı değildir. Bu bilim ve inceleme alanları; sanatın güzele ilişkin açıklamalarını, anlamaya çalışırlar ya da sanata açıklaması için bir yol göstericilik üstlenirler.

"Ters düşüm"

Mekânı, olabildiğince mekânsız(!) ele aldığım yüzeylerimde, boşlukta düşen kadınları, boyanın olanaklarıyla yaratırken, renkleri karıştırmadan oluşturduğum; bolca çizgi, doku ve geniş lekelerin yer aldığı kompozisyonları görebilirsiniz.

Boyayı, sadece bir renklendirme malzemesi olarak değil, hacimsel bir öğe olarak da kullandığım yağlıboya ve akrilik resimlerim çoğunlukta. “Üç Güzelleri”, “Dün Bugün ve Yarın” olarak görebilirsiniz resimlerimde; uçağı, düşmeme aracı olarak, bir yanılsama olarak...

Zamansızlık ve mekânsızlık içinde ele aldığım “değer’ kavramını, hakikatin olanaklarıyla görmenin olanaksızlığını, bir paradoks olarak görüyorum ki, sanatın da bu anlamda yaşamdan soyutlanmadan ancak zamandan ve mekândan soyutlanarak yaratılabileceğine inanmaktayım. Sanatçının yaşadığı zamanın değerlerini dışarıdan bir gözle ele alması ve onlara karşı bir duruş belirleyebilmesi, bu türden bir yol ayrımından geçmektedir.

Fallens

“Fallens” are everything about humans, they are all we “value”. In the paintings which I interrogate the the conception of value with its original possibilities, I tried to portray and describe the woman’s body as conductive visual image of “value”.

I estimate the conception of value and eveything which are produced and created by humans lose their quality and characters -we must also mention the conception of “real”- so, I want to draw attentions to the relations between humans and the value which exists with the existance of humans.

"Onlar Düşüyorlar, Ben Düşüyorum, Sen Düşeceksin"

I believe the process of losing quality and character of the concept which I discuss can be explained with the verb of “fall”. With this belief, I accept the basic starting point. I think it is not possible to explain the concept of “beautiful” which is the meeting point of philosophy, value and aesthetic with their points. These domains of science try to understand the explanations of art which are about “beautiful” or they try to guide for the explanation of art.

You can see the women who fall into space and created by the possibilities of the colours and also the compositions which are full of lines, surfaces and spots on my canvas.
The paintins are in a majority in my display in which I did not only used the colours to colorize materials but also used them as dimensional components. You can see “Three Beuties” as “Yesterday, Today and Tomarrow” in my paintings. You can also see an aeroplane as a mental delusion.

I discuss the concept of value with untimely and unspatiality and teh conception of value is not possible to handle with the possiblities of the reality. I think this is a paradox and I believe art must not be abstracted from the real life but must be abstracted from the time and space.
Evaluating and observing the contemporary values of artists age from the outside is only possible with this parting of the way.